روزهای احسان

سلام احسانم این روزها شیرین میشوی. بدو بدو شیرین میشوی میخندی گریه های لوسکی میکنی گاهی حوصله ات سر میرود خوب میخوابی و خوب بیداری بابا دلش غش میرود وقتی بغض میکنی و لب ورمیچینی گاهی دلت فقط مامان میخواهد و چه نعمت بزرگی است فکر که میکنم, کمی بزرگتر که بشوی به سختی خودت را مثل یک بچه کوالای بی پناه در آغوشم رها میکنی کمی بعدتر به سختی دو دستی مرا میچسبی کمی بزرگتر میشوی اجازه نمیدهی دستت را بگیرم بزرگتر میشوی و .... من فقط میخواهم قدر این لحظاتم را بدانم جوجه احسانم و هر روز که به بزرگتر شدنت فکر میکنم, با خودم مرور میکنم که: احسان امانت زیبای خداست در دستانم، مواظب این امانتی هستم تا روزی که بخواهد بال و پر بگی...